18 ตุลาคม 2552

ความจริง กับการเป็นอาสาสมัครของฉัน

ความหมายของคำว่า "อาสาสมัคร" 

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

อาสาสมัคร (volunteer) หมายถึง ผู้ที่สมัครใจทำงานเพื่อประโยชน์แห่งประชาชนและสังคม โดยไม่หวังผลตอบแทนเป็นเงิน หรือสิ่งอื่นใด บุคคลที่อาสาเข้ามาช่วยเหลือสังคมด้วยความสมัครใจ เสียสละ เพื่อช่วยเหลือผู้อื่น ป้องกัน แก้ไขปัญหาและ พัฒนาสังคม โดยไม่หวังสิ่งตอบแทน

อ่านต่อเพิ่มเติม
http://th.wikipedia.org/wiki/อาสาสมัคร

ทุกคนมีเหตุผลและความต้องการส่วนบุคคลที่จะคิดจะทำอะไรก็ได้ ตามใจประสงค์ของตนเอง อย่างการเป็น"อาสาสมัคร" ตามความหมายข้างต้น เราจะเห็นได้ว่า บุคคลที่เป็นอาสาสมัครนั้น เป็นผู้ที่เสียสละ มากถึงมากที่สุด ยิ่งในสภาพสังคมที่เลวร้ายขึ้น ผู้ที่เสียสละทำอะไรโดยไม่หวังผลตอบแทนท่ามกลางปัญหาเศรษฐกิจ การเงินทั้งโลก ที่ดูแสนจะฝืดเคืองเช่นนี้ เป็นคนดีที่น่าสรรเสริฐและยกย่อง หากอาสาสมัครนั้นทำงานด้วยใจที่บริสุทธิ์จริงๆ จะร้อยทั้งร้อย หรือ 1 ในร้อย ก็ขอให้มีอยู่ในสังคมเถิด

          ที่กล่าวอย่างนี้ มิได้้มีจุดประสงค์คิดร้าย หรือ มองเจตนา อาสาสมัคร ในทางลบ แต่เพราะเคยประสบพบเจอมาแล้วกับตนเอง เพราะเมื่อก่อน ปอยเคยคิดอยากจะเป็นอาสาสมัคร ช่วยเหลือ เพื่อนคนพิการคนอื่นๆ หรือใครก็ได้ที่เค้าอยากให้ช่วยด้วย (แต่ปอยรู้ตัวเองดีว่า การอยากเป็นอาสาสมัครในเวลานั้นปอยทำไปเพื่อต้องการสร้างคุณค่าในตนเอง และ เพื่อความสุขส่วนตัว ทำแล้วมีความสุขเลยอยากทำ)
          แต่แล้วก็พบกับความจริงบางอย่างว่า ผู้ที่เป็นอาสาสมัคร หรือ องค์กรการกุศล ที่ประกอบกิจกรรม กิจการสาธารณะประโยชน์บางราย ขอย้ำว่า บางรายเท่านั้น ไม่ใช่ทั้งหมด ความจริง ไม่ใช่เพื่อสาธารณะเสมอไป ในที่นี้ ขออภัยองค์กรการกุศลทุกองค์กร หากข้อความในหล็อกนี้ไม่ว่าจะตอนหนึ่งตอนใดหรือทั้งหมดจะทำให้คุณๆ เสียความรู้สึก หรือขุ่นข้องหมองใจ โปรดให้อภัยด้วย เพราะปอยก็ไม่ปราถนาที่จะให้เกิดข้อพิพาท ฟ้องร้องฐานหมิ่นประมาทแต่อยากบอกเล่าบางสิ่งแก่สังคมเท่านั้น หากคุณหรือใครไม่ได้เป็น ก็ไม่เห็นต้องเดือดเนื้อร้อนตัว เพราะอาสาสมัคร คนดีจริง บริสุทธิ์ใจจริง ก็ยังมีอยู่ในสังคมอีกมากจริงๆ

          ปอยจำจนฝังใจกับใครคนหนึ่ง ที่อ้างตัวเองว่าเป็นอาสาสมัคร ช่วยเหลือคนพิการ เขาได้รับความชื่นชมจากสังคมมากมาย ได้ความช่วยเหลือ สนับสนุนกิจกรรมการกุศลของเขา จนกิจกรรมก้าวหน้า กลายเป็นกิจการที่สร้างรายได้และเงินทองสรรหาทั้งสังหาริมทรัพย์ และอสังหาริมทรัพย์มากมาย ครั้งนั้นเป็นครั้งแรกที่ปอยพบเขา ปอยเข้าไปพบและพูดคุยกับเขาด้วยใจศรัทธา และเชื่อเหลือเกินว่า ชายผู้นี้เป็นคนดีที่น่าชื่นชมและเป็นแบบอย่างที่ดี และเป็นผู้ที่น่าจะสานฝัน การเป็นอาสาสมัคร และร่วมช่วยเหลือคนพิการและสังคมร่วมกัน

          ปอยบอกเขาว่า ปอยอยากทำโครงการขึ้นมาสักโครงการหนึ่ง เป็นโครงการที่กระตุ้นให้คนพิการหันมาพึ่งพาตนเอง และ พัฒนาตนเอง เพื่อที่ให้เขาเหล่านั้นมีชีวิตใหม่ กล้าที่จะออกมาสู่โลกภายนอก ออกจากกรอบชีวิตที่จำกัด มาเป็นคนพิการที่ร่วมสร้างสรรค์สังคมที่ดีร่วมกัน ปลดแอกจากการเป็นภาระสังคมมาเป็นหนึ่งในพลเมืองของโลกที่มีประโยชน์ อย่างน้อยที่สุด ขอแค่ช่วยเหลือตนเองได้บ้าง และ ได้มากกว่าที่เป็นอยู่ สร้างความเข้มแข็งให้กับตนเอง ผนึกกำลังกันขึ้น ให้เราอยู่รอดได้ในสังคมที่เต็มไปด้วยการแข่งขัน และการดิ้นรน (เพราะด้วยอุปสรรคทางร่างกาย เป็นข้อจำกัดแรก ที่เราผู้พิการต้องมีแรงผลักดันและกำลังขับเคลื่อนที่มีแรงม้า มากว่าคนปกติทั่วไป )

แต่คุณรู้ไหม ชายคนนั้น ตอบกับปอยว่าไง "ไม่เห็นต้องทำอะไรอยู่บ้านไป ไม่เห็นต้องดิ้นรนอะไร สังคมก็คอยช่วยเหลืออยู่แล้ว" ฮึๆๆๆ อยากรู้เบื้องหลังไหม ถ้าคนพิการในสังกัดองค์กรของเขาช่วยเหลือตนเองได้ ก็ไม่มีใครเขาสงสาร สงเคราะห์เงินทองให้อีกแล้ว ทีนี้ คนดีที่ปกติก็ต้องไส้แห้งตาย เพราะคนพิการหันมาขนขวายช่วยเหลือตนเอง

ในทัศนะของปอยนะ คนพิการมีความรุนแรงของความพิการไม่เท่ากันนะ หลายคนพิการรุนแรงมากจนไม่อาจช่วยเหลือตนเองได้ แม้แต่จะลุกจะนั่ง จะขับถ่าย จะกิน จะนอน ทำอะไรไม่ได้เลย อย่างนี้ความเมตตา สงสารไม่พอหรอก เราต้องให้ความช่วยเหลือเขาและครอบครัวของเขาด้วย เพราะถ้าครอบครัวคนพิการลำบาก มันก็ยากที่จะหาความสบายแก่ชีวิตคนพิการในครอบครัวนั้นได้ จริงไหมคะ

แต่การที่ปอย อยากให้คนพิการที่อยู่แต่ในบ้านเปลี่ยนแปลงตนเอง การปลุกระดมให้เขาหาญกล้า ออกมาสู่สังคมภายนอก ไม่ใช่อะไรหรอก เพราะปอยเชื่อว่า ชีวิตนี้ต้องดีกว่า มันมีอะไรอีกเยอะ ที่ทำให้คุณคนพิการและครอบครัว มีความสุขขึ้นมาได้ จริงๆ นะ ปอยเจอมาแล้วกับตัวเอง มันดีกว่า และมันดีขึ้นจริงๆ กับการเปลี่ยนแปลงชีวิต ทัศนคติ จากทางลบมาเป็นบวก (มันไม่ง่ายที่จะเริ่มต้น และต้องใช้ความมานะอดทนสูง ) จริงๆ ก็แอบท้อบ้าง เหนื่อยบ้างเหมือนกัน แต่ผลแห่งความพยายาม มันนำมาซึ่งความชื่นชมยินดีจริงๆ นะ

          แต่ในงานอาสาสมัคร ปอยก็ได้เจอทั้งอาสาสมัครจอมปลอม และ อาสาสมัครจริงๆ เยอะเหมือนกันนะ อย่างโครงการ Art for All ที่ปอยเคยไปทำข่าว ตอนที่เป็นดีเจอยู่ที่คลื่น 106.75 Pinkradio นั้นไง สนุก และมีความสุขมาก ชื่นชมเพื่อนคนพิการที่เขาเป็นอาสาสมัครเต็มตัว เขาเหล่านั้นเป็นเหมือนต้นแบบ แบบอย่างที่ดี ที่ปอยศรัทธาจริงๆ รวมไปถึง อาจารย์จากฐุฬา คณะศิลปศาสตร์ ทุกท่าน ที่ปอยได้ร่วมสนทนา สัมภาษณ์พูดคุยในวันนั้น (แม้จะนานมากแล้ว แต่ก็ยังประทับใจในความร่วมมือ ของท่านทั้งหลายจริงๆ ) ทั้งโครงการศิลปะ ที่จังหวัดพะเยา หรือแม้แต่โครงการที่มาจัดที่ อำเภอแม่สาย  คณะครู อาจารย์ ให้ความช่วยเหลือ ร่วมมือกันอย่างดี หวังเสมอว่า ขอให้โครงการดีๆอย่างนี้ต่อไป และมีคนดีๆ ที่มีใจกุศล ให้มีทั้งสุขภาพกาย สุขภาพใจ และความสุข มีพลังที่จะช่วยเหลือสังคมดีๆ ต่อไป

และก็หวังว่า คนดีในสังคมจะไม่ยอมแพ้หรืออ่อนแอกับอุปสรรคนานับประการ ขอให้คนพาลในคราบคนดีหมดไปจากโลก หรือ ไม่ก็ขอให้เขากลับตัวเป็นคนดีจริงๆ สำนึกในการกระทำบ้าง เลิกทำกุศลด้วยใจอกุศลสักที แล้วหันมาเป็นคนดีจริงๆ สร้างสังคมดีร่วมกัน เราจะได้มีอาสาสมัครที่มีใจบริสุทธิ์ ร้อยทั้งร้อยสักที

ขอเป็นกำลังใจให้กับอาสาสมัครบริสุทธิทุกคนนะคะ
สู้ๆค่ะ คุณเยี่ยมจริงๆ


       

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น